Prof. Dr. Zakir Kaya’ Aras'ın Hikayesi- Part-6
GİRİŞ
Bu roman, insanlığın en derin yaralarını deşen, unutulmuş tarihlerin ve bilincin karanlık köşelerini aydınlatan bir yolculuktur. İyilik ve kötülüğün sınandığı, dilin ve milletçiliğin gizemli labirentlerinde dolaşan Aras’ın hikayesi, sadece bir bireyin değil; tüm insanlığın kaderiyle yüzleşmesini anlatır.
Her kelimesinde insanın varoluş sancısı, kültürlerin çatışması ve evrensel bilginin gücüyle yoğrulmuş bu eser, okuru düşündürmeye, sorgulamaya ve en önemlisi de birleşmeye davet eder. Çünkü gerçek aydınlanma, bölünmekten vazgeçip, ortak akılla ve iyilikle mümkündür.
32-38-- Sayfa Aralığı.
Kaçış ve Kapan
İzmir’in kıvrımlı sokaklarında, gece çökmüştü ama Aras’ın zihnindeki fırtına, karanlıktan daha yoğundu. Selin’in gözlerindeki o donuk korku, kalbini sıkıştırıyordu.
“Bizi kim böyle avlıyor, Selin? Ne istiyorlar?” diye fısıldadı.
Selin, derin bir nefes aldı. “Aras, bu sadece basit bir takip değil. Bizim elimizdeki veri, dilin ve bilincin genetik yapısını değiştirebilecek bir anahtar.
Yanlış ellerde… felaket olur.”
Tam o anda, arkalarında hızla yaklaşan motor sesi duyuldu. Aras hızla bir ara sokağa saptı, Selin’i de peşinden sürükledi.
Motorlu bir karanlık figür, keskin virajlarda hızla ilerliyordu. Aras, kalp atışlarını duyuyordu; saniyeler hayatlarını belirliyordu.
Sokaklar kapanmaya başladı. Her köşe başında gölgeler, her duvarda tehdit vardı. İzmir artık bir labirent değil, ölümcül bir tuzaktı.
Aras, sarsılmaz kararlılıkla: “Bu gece buradan sağ çıkacağız. Ve her şeyi ortaya çıkaracağız.”
Ama aralarındaki sesler, fısıltılar büyüyordu: Kimin dost, kimin düşman olduğu belli değildi artık. Her adımda güven bir hayalden ibaretti.
Sisler İçinde
İzmir’in eski bir mahallesinde, sis geceyi tamamen içine almıştı. Aras ve Selin, dar bir sokağın köşesine sığınmış, ardı ardına gelen adımları dinliyordu. Sesler yakınlaşıyor, nefesler duyuluyordu.
“Onlar peşimizde,” dedi Selin, “Ama neden? Bu bilgiyi kim kullanmaya çalışıyor?”
Aras, eski taş duvarlara yaslanmış, zihninde binlerce soru dönüyordu. Dilin, bilincin sırları, milleti bölmek isteyen karanlık güçlerin eline mi geçmişti?
İlk günah olan milliyetçilik, şeytanın en büyük tuzağı olarak mı ortaya çıkacaktı?
Birden, sokağın ucunda beliren silüetler göründü. Aras ve Selin, nefeslerini tutup gölgelerde kayboldular.
Peşindeki karanlık figürler, onları ararken, Aras’ın aklında tek bir düşünce vardı: "Bu oyunu bozacağım. Hem insanlığı hem de kendi ruhumu koruyacağım."
Karanlık ve sis içinde, İzmir’in kalbinde, ölümle yaşam arasındaki ince çizgide bir savaş başlıyordu.
Bilginin İzinde
Son haritanın içinde gömülü bir ipucu çıkmıştı: “Beyaz Kitaplığı izle.” Bu kitaplık, yıllar önce kapatılan ve sadece özel izinle girilen, İzmir’in Alsancak semtindeki eski bir araştırma merkezinin kod adıydı.
Selin . “Burası mı gerçekten?” diye sordu.
Aras başını salladı. “Evet. Ama dikkatli ol. Bu bilgi... bu yer... sıradan bir yer değil.”
Binaya yaklaştıklarında kapı açıldı. Aras şaşkındı. “Bu nasıl mümkün olabilir?”
İçeriden iki kişi çıktı. Biri yaşlıydı; yüzünde yılların çizdiği izler, ellerinde ise onlarca defterin kokusunu taşıyan bir titizlik vardı. Diğeri ise genç ve soğukkanlıydı. Aras’a yaklaştılar.
“Hoş geldiniz,” dedi yaşlı adam. “Ben Hakkı. Seni bekliyorduk.”
“Beni... tanıyor musunuz?” Aras’ın sesi hem şaşkın hem tedirgindi. “Elimdeki şeyi... siz nereden biliyorsunuz?”
Hakkı gülümsedi. “Yıllardır eserin kime ulaşacağını bilmiyorduk. Ama ulaşacağı kişiyi bekliyorduk. Senin geldiğin gece, anladık.
Aras irkildi. “Nasıl yani? Ben bir şifre zincirindemiyim?’
“Biliyoruz,” diye araya girdi genç olan, adının Hilal olduğunu daha sonra öğrenecekti. “Sen çözüm zincirini tamamladığında, bilinçsel izleme ile çalışan bir arşiv. Ve senin çözümlerindeki dil düzlemiyle eşleşti.”
Hakkı ekledi: “Çünkü o verideki kodlamayı sadece belirli bir bilinç kalıbı çözebilirdi. Tesadüf değil. Sınanmış bir seçim. Yani... seni sistem değil, sen sistemi buldun.”
Aras’ın zihninde parçalar birleşmeye başladı. Gelişigüzel bir yolculuk değildi bu. İzmir’deki kitapçılardan, tünellerdeki izlerden, kayıp sayfalardan geçen yol, onu buraya yönlendirmişti. Fark etmeden, bilinçli bir akışa kapılmıştı.
Selin, gözlerini genişçe açarak fısıldadı: “Aras… bu insanlar, seni bizden daha iyi tanıyor olabilir.”
Sessiz Taşlar Konuşunca
Aras’ın gözleri, salonun köşesinde yer alan taş plakalarla kaplı duvara takılı kaldı. Evin içi, dış dünyanın gürültüsünden izole, adeta bir zaman kapsülü gibiydi. Loş ışık, raflardaki kitapların gölgelerini duvara düşürüyordu. Yerdeki halı sessizliği daha da derinleştiriyordu. Hilal, Aras’ın şaşkın bakışlarını fark ettiğinde, duvarın önüne gelip durdu.
“Bu taşlar, buraya yıllar önce Arşiv Evi’nin kurucusu tarafından yerleştirildi,” dedi Hilal.
“Hepsi orijinal. Her biri, başka bir felsefecinin sözü ya da bir düşünce okulu adına yazılmış simgeler taşır.”
Aras, duvardaki harflerle işlenmiş bir taşı gösterdi. “Bu Fârâbî’nin adı, değil mi?”
Hakkı başını salladı.
“Evet. Ama dikkat et, sadece bir isim değil bu. Altında işlenmiş semboller var. Biri ters çevrilmiş bir 'lâ' harfi. O harf, iki farklı anlam taşır. Biri inkâr, biri kapıyı aralayan kabulleniş. Her şey onu nasıl okuduğuna bağlı.”
Selin sessizce yaklaştı. “Yani, burası bir tür sınav odası gibi?”
1.BÖLÜMÜ OKU
https://kayazakir.blogspot.com/2025/07/zakir-kaya-aras-roman-2025-.html
TELİF HAKKI BEYANI
Bu eser, Prof. Dr. Zakir Kaya’nın çalışmasıdır ve tüm hakları saklıdır. İzinsiz çoğaltılması, yayımlanması ve paylaşılması yasaktır. Bilimsel, edebi ve kültürel değerler taşıyan bu roman, araştırmacı gazetecilik ve filoloji disiplinlerinin kesişim noktasında güçlü bir anlatımla sunulmuştur.
Yorumlar
Yorum Gönder