Zakir Kaya:10 Kasım: Zamanın İçinde Kayıp Olmayan Güç

Bir Liderin Ardından Değil, Bir Düşüncenin İçinden Bakmak

Atatürk Konuşsaydı: Zaman, Beden ve Miras Üzerine

Anmak, geçmişe bakmak değil; yürüyüşün bugününe dokunmaktır.

Vücut zamana yenik düşer. Et solar, kemik incelir, nefes durur.
Bunu bilerek yaşadım. Çünkü insan denen varlık, aslında bedenle değil; etkiyle iz bırakır.

“Naçiz vücudum elbet toprak olacaktır” derken kastettiğim şuydu:
Bir ömür, yalnızca yaşanmış bir zaman dilimi değildir; bir yön verme iradesidir.

Bugün 10 Kasım, ne ayrılığın matemidir ne de anma merasimiyle sınırlıdır.
Bugün, devredilen sorumluluğun sessizce hatırlandığı gündür.

Toprak, bedeni alır;
fakat düşünce, toprağa sığmaz.

Her çağın insanının bir sorusu vardır:
“Beni sürdürecek olan nedir?”
Kimi bunu servette arar, kimi isimlerde, kimi anıtlarda.
Fakat zaman gösterir ki, kalıcı olan yalnızca fikrin yönüdür.

Benim payıma düşen yön şuydu:
İnsanın, kendi kaderini kendi elleriyle şekillendirebileceğine inanmak.
Bu inanç, taşlara, binalara, törenlere değil;
gelecek kuşakların yavaş ve derin adımlarına emanet edilmiştir.

Bir insan toprağa karıştığında, onunla beraber üç şey sınanır:

1. Söylediği sözün tutarlılığı zamanla sınanır.

2. Amacının berraklığı unutuluşla sınanır.

3. Mirasının ağırlığı gelecek nesillerle sınanır.

Eğer bu üç sınavı geçebiliyorsa,
o kişi artık bir beden değil,
zamanın içinden geçen bir akıştır.

10 Kasım bu yüzden bir son değildir.
Bir “akışın devam ettiğini fark etme anıdır.”

Bugün yapılacak olan tek şey şudur:
Kendi içimize dönüp şu soruyu sormak:

“Benim bıraktığım iz, benden sonra da yürüyebilir mi?”

Çünkü gerçek ölümsüzlük,
bir ismin yaşaması değil,
bir yönün sürmesidir.

Ve yön, insan yüreği adım attığı sürece
toprağın üzerine yazılmaya devam eder.     Prof. Dr. Zakir Kaya