Ben Ciroya Bakarım” Diyen Patronlara: Onlar İstatistik Değil, İnsan!
Prof. Dr. Zakir Kaya
Giriş
Modern çağda kölelik kalktı sanıyoruz ama vitrinlerin arkasında başka bir gerçek gizleniyor:
Üç harfli AVM zincirlerinde çalışan işçiler, bugün görünmeyen zincirlerle bağlı yaşıyorlar.
Kiminin adı kasiyer, kiminin tezgahtar…
Ama aslında hepsi birden: hamal, güvenlik, sekreter, temizlikçi, depo görevlisi.
Peki bunun karşılığında ne alıyorlar?
Asgari ücret, baskı, kamera, mobbing…
Ve ardından bir tek cümle:
“Ben ciroya bakarım.”
Gelişme
Bu düzenin temelinde şu var:
İnsan yok, kâr var.
Patron, çalışanı bir maliyet kalemi olarak görüyor.
Her gün bir işçi maaşı kadar kâr etmiyorsa, o gün çalıştırmak bile istemiyor.
Oysa çalışanlar, makine değil.
Onlar da nefes alıyor, çocuk büyütüyor, kira ödüyor, hasta oluyor.
Üstelik sadece bir işle yetinmeleri beklenmiyor:
"Hem reyon düzenle, hem kasada dur, hem müşteriyle ilgilen, hem kameraları kontrol et, hırsız varsa yakala."
İş tanımı beş başlık, maaş tek kalem.
Güvenlik görevlisi yok ama kasiyer ekran başında.
Sorumluluk dev gibi, maaş yerin dibi.
Her hafta personel değişiyor.
Ya kendi gidiyor dayanamayıp, ya da çıkarılıyor çünkü yorulmuş.
İnsan tüketiliyor bu sistemde, ürün değil!
Patronun kafasında şu var:
“Yorulursa gitsin, kapıda yüz kişi var.”
Ama unutulan şu:
O yüz kişi de aynı girdabın içine düşecek.
Değişen sadece bedenler olacak, acı aynı kalacak.
Bir de üstüne şu gerçek var:
İşçilere, kameralarla hırsızlık tespiti görevi de yüklenmiş.
Yani sen hem ürün taşı, hem müşteriyle ilgilen, hem kasada hesap yap, hem de dedektiflik yap!
Bu mudur adalet? Bu mudur insanlık?
Sonuç ve Çözüm: Artık Yeter, Birlik Zamanı!
Bu çark dönüyor ama
dişliler kırılıyor.
O dişli, bu ülkenin gençleri…
O dişli, kadın işçiler…
O dişli, umudunu yitirmemeye çalışan emekçiler…
Bu yazı bir isyan değil;
bir uyarıdır.
Ama aynı zamanda bir çağrıdır:
Birleşin.
Dayanın.
Örgütlenin.
Sendikalaşın!
Çünkü patronlar örgütlü,
Çünkü sermaye birlikte hareket ediyor.
Ama işçiler bölünmüşse, her biri tek başına savunmasızdır.
Bugün üç kişinin yan yana gelip
“Bu işyerinde sendika kuracağız!” demesiyle başlar değişim.
Ve unutmayın:
Ciro geçicidir, insan kalıcıdır.
Dükkan kârla büyür ama insan onurla yaşar.
O onuru ezerseniz, bir gün dükkan değil, vicdan kapanır!
“Ekmek yoksa, huzur da yok!”
“Onur yoksa, iş de yok!”
#İşçiHakları #SendikalıOl #İnsanOnuru #PatronSistemi #CiroyaBakarım #EmekVeOnur #İşçiDayanışması #ÇalışanHakları #İşçiİsyanı #Mobbing #AsgariÜcret #ÇalışmaKoşulları #AdaletVeEşitlik
Yorumlar
Yorum Gönder