Bir kuantum ışık paketi olan mavi foton
ikiye ayrılır enerjisini bölüp yeni bir çift kırmızı foton olarak ortaya
çıkar bu yeni kırmızı fotonlar en temel fiziksel anlamda kuantum
fizikçilerin tabiri ile dolanık uzayda ve zamanda ne kadar bir birlerine uzağa
gitseler de aralarındaki bağ devam edecektir.
Plato’nun antik yunan dönemindeki Aşk tasvirine benziyor.
Tek bir varlık ikiye bölünüyor ve
ayrılıyor her biri diğerinin ruh eşi olarak kalıyor, yalnızca eşlerinin iç
yaşamına uyarlılar bütün bir evren aralarına girse bile bir fotonun dönüşünü
gözlemlerseniz, dolanık eşinin görüntüsünü anında öğrenirsiniz bu beli fotonlara
özgü bir şey değil bu bildiğimiz kadarı ile bu bir kural. Böyle uzun vadeli
ilişkiler tarih boyunca devam etmiş ,ondört milyon yıl önce bir foton ayrılıp
ayrı yönlere doğru gidiyor bi birlerine on milyarlarca işık yılı ayrı
düşebiliyor, ama yinede onca mesafe ve uzay boyunca aralarındaki bağ kopmaz .Dolanıklık sağlandığında bir fotona elektrona veya başka bir temel parçacığa
böyle kalıcı bir sadakat kabiliyeti nedir?
Daha da tuhaf olan bir gerçek o muhteşem bağı koparmak için gereken tek şey
basit bir ölçüm eylemi, tek yapılması gereken ikisinden birinin dönüşünü ölçmek
üçüncü bir tarafın görünürde zararsız olan bu eylemin böyle derin ve dayanıklı
olan bir bağı koparması nasıl mümkün olabiliyor.
Kozmik çiftin yarısı ölçüm yapıldıktan
sonra milyonlarca ışık yılı uzaklıktaki ruh ikizi aniden farklı bir şey his
eder ve heyecan kaybolur .Aralarındaki bağ kopar ,artık bir birlerine dolanık
değiller ,basit bir eylem zamanın başlangıcından beri devam eden bir aşkı ve
evliliği mahvetti ama bu nasıl olabilir üstelik tek çılgınca olan bu değil. Eşine bir cosmos uzakta olan bir foton evren boyunca bir ayrılık mesajı
gönderip diğer fotonun onu anında ışık hızının taşıyabileceğinden daha hızlı
şekilde alabilmesini nasıl sağlayabildi .Bunlar bilimdeki sorularda
cevaplanmamış en büyü iki soru. Bu sorular sizi rahatsız ediyordur ama dert
etmeyin bu sorular Albert Einstein
da yaşamı boyunca musallat oldu,bir bilim insanı için
bir paradoks dan daha cezb edici bir şey yoktur.
Var olan en hızlı olan
ışığın bir kozmik hız sınırı varsa bir fotonun böyle engin bir mesafeden diğeri
ile ani bir iletişim kurması imkansız .Albert Einstein uzaklarda kendi deyimi ile tüyler
ürpertici eylemleri mümkün olduğu bu evrende yaşamayı nerdeyse dayanılmaz
buluyordu ,Albert Einstein olasılık teorısını
dolanık protonlar problmine uyguladığında çok huzursuz oldu. Bu zar atmak yazı
tura atmak, olasılık teorisi kumar şansını denemek gibi anlaşılabilinir. Bu
fotonlar ışık hızını ihlal edebiliyorsa evren ve her şey doğa kanunlarının
çiğnenebilir, bir kumarhaneden ibaret demekti .Albert Einstein
içinde çıkamadığı bu durumu zarlar hileli diyerek kendini avutarak bu
huzursuzluktan kurtulma yoluna gitti .Atalarımız ateşin ne ye yaradığını
bilmeden keşf ettiler ,zamanla ateşten farklı konularda yararlandılar, bizler
klasik fiziğin ötesinde bir bölgeye girdik ; Burada nesnel gerçeklik yok ,bu
gizemle yaşıyoruz,bizde dahil her şeyi oluşturan temel parçacıkların, bilmelerinin mümkün olmayan olaylara tepki verdiği bir bölgeye girdik; Kuantum
evreninin kanunsuzluğunda nesnel gerçeklik diye bir şey yok.
ZAKIR KAYA KITAPLARININ 2.BASKISI ÇIKTI ILETIŞIM KURMAK IÇIN TIKLAYINIZ.
Biz atomlardan oluşuyoruz kuantum evreni
tuhaf bir biçimde içimiz de keşfedilmemiş uydular tarafından çekiştiriliyor. İmkansız büyüsünün yaşamın ve deneyimin her seferinde sergiliyor, Bu nedir, bir
yıldız topluluğu mu yoksa başka bir
şeymi ; Işıkta oluşan bir görüntüyü
gözlerimizin retinasına ulaşıyor, retinadaki hücreler kimyasal olarak değişiyor, çünkü bazıları fotonlala uyarılıyor;
Retina bu değişiklikleri çok kısa süreli
depoluyor, sanrasındaki foton yağmuru için bunları siliyor, retina hepsini tespit
etmiyor edemez gelen fotonların sadece ufak bir yüzdesini algılıyor; Retinamızın hangi hücresinin bir foton
yakalayacağını tahmin etmek imkansızdır .Görme duyumuz kadar hayati bir şey söz
konusu olduğunda bile elimizdeki tek şey olasılıklarımız, yarım milyon kadar
foton geldiğinde bile anlamamız görmemiz için daha çok fotona ihtiyacımız var, görmemiz için onlarca milyondan fazla foton olması gerekir.
Gerçeklik ancak
şekil almaya başlar, zamanla olasılıklar olabilirliklere olabilirlikler
kesinliğe dönüşüyor .Peki gerçekten kesinlik diye bir şey varmı, her şey görme
duyumuz bile olasılıklarla yönetiliyorsa ,her hangi bir mutlak gerçeklikolabilirmi; Kuantum evreninde klasik
gerçeklik fikrimizi kurtarma umudu varmı, bilim insanları geleneksel sebeb sonuç
ilişkisini muhafaza etmenin bir yolunu buldu ,adı çoklu dünyalar hipotezi ;Bu
adlandırma hatalı çünkü bilimsel olarak test edilemez, ama içeriği şöyle bir şey
gerçekleşebilecek her olasılık bize kapalı olan paralel bir cosmosta
gerçekleşir. Mümkün olan her bağlantı noktasında gelişen sürekli dallara ayrılan
sonsuz sayıda gerçeklik veya olasılığın
kendiside bir ilizyonmudur, cahilliğimizin bir hayaletimidir, her bir olayın
zamanın başlangıcında önceden belirlendiği bir evrende yaşıyorsak ;
Öyledir buna
süper determinizmim denir. Böyle bir düzende antlaşmaların felaket düzeyde
başarısızlık bir hapşırık ,dinozorları yok eden bir asteroit, çiçeği tozlayan birarı;
Şu an yazımı okuyor olmanız, bütün bu olaylar evrenin başladığı anda evrenin
bir zeytinden büyük olmadığı bir anda bir zamanda uygun adımla harekete geçirildi .
Süper determinizm ek bir
meziyeti vardır, dolanıklığın gizemini açıklayabilir ,dolanık parçacıkların hız
sınırını açıkça ihlal etmeleri; Enginlik boyunca iletişim kurma kabiliyetine
süper determinizm bir cosmos da galaksilerle bir birinden ayrılmış dolanık
eşler dönüşümlerini değiştirmek için bir birinden haber almaya ihtiyaç duymaz ;
Baştaki o belirli anda onların kaderine yazılmıştır . Eşlerininde öyle, onlardan birini gözleyerek bağlarını koparan davetsiz misafirinde öyle, düşünsenize bütün bu olaylar ve trilyonlarcası evrenin ilk anının potansiyeline
yazılmış ; Bizde dahil, evrendeki her şey aynı temel parçacıklardan oluştuğu için
bizde kuantum evrenini yöneten kanunlara tabiyiz.
Bu durum bundan sonra
olacaklar içinde geçerli ,ondan sonra olacaklar içinde ,iyi haber şu ki süper determinizm
dolanıklık gizemi için bize bir çözüm veriyor;
Kötü haber şu ki otomatik şekilde
hareket ediyoruz, yaklaşık on dört milyar yıldır hem de yazılan bir senaryoyu
canlandırıyoruz, üstelik onca zamanda o argümanda ne kadar akıllı ne kadar
bencil ne kadar cesur olduğumuzu söylerken ;
Bilim ulaşılmayanı hayal etme bulma bulamadığımıza ,Müsamaha
göstermemize göz yumuyor ,cahilliğimizi tevazuuyla karşılamamızı cevaplar
bulununcaya kadar iyi his etmemizi sağlıyor; Yeni şeyler bulmamıza engel değil, bilim hayal edileni bulma gayretidir,
Thomas Yang ile başladı kayıp mısırlıların lisanını deşifre anahtarını bulanda Thomas
Yang’dı kuantum şifrelemesi ile biri onları yıkmaya çalıştığı anda yok olankodlar oluşuyor.
Kodun anahtarı dolanı fotonlar aracılığı ile gönderilebilir, gözlemci etkisi hiç bir casusun dolanıklılığı bozup mesajı anlaşılmaz kılmadan
mesajı deşifre edemeyeceğimize dair olması sigorta poliçemiz. bir fotonun aynı anda hem dalga hem de parçacık olma nedenini hala
bilemiyoruz. aciz kalıyoruz çünkü bir güç var kainat onun yaratımı ile oluşmuş,o vareden bilim üstü Ya hayyü: Her şeye hayat veren diriliği sonsuz, can veren. Ya Kayyum: Daima baki bütün varlığı, gökleri,yeri ve her şeyi varlığıyla ayakta tutan.
.’Yüce Allah'
Zakir Kaya Filoloji Doktoru Porofesör,Araştırmacı Gazeteci Yazar.
Hiç yorum yok