Kardelen ve Hercai
Çok uzun yıllar önce, iki kır çiçeği birbirlerine aşık olmuşlar. Bu çiçeklerden biri sevgilisini
o kadar çok seviyormuş ki, baharda açtıklarında, her yeri donatan diğer çiçeklerden
onu kıskanıyormuş.
Bu kıskançlığa daha fazla dayanamayan çiçek, baharda açıp kalabalığın içinde kaybolmak
yerine, kışın dondurucu soğuğunda açarak
canından çok sevdiği sevgilisini daha çok
görmeyi hayal etmiş. Sevgilisine,
“Biz, diğer çiçekler gibi bu bahar açmayalım.
Kışın ortasında, herkesin soğuktan kaçtığı karlı günlerde açalım ki, bütün doğa bize ait olsun,
bir ömür birlikte olalım,” demiş.
Diğer çiçek de sevgilisinin bu fikrini çok beğenmiş ve bir dahaki sefere hiç kimsenin açmaya cesaret edemediği dondurucu soğukta açmaya karar vermişler. Çiçeklerden biri açmak için kışın gelmesini
ve karın yağmasını beklerken, diğeri dayanamamış ve o yaz açmış. Bekleyen çiçek, sabırsızlık ve
özlemle, karın bir yorgan gibi kapladığı toprağı delerek açmış gözlerini dünyaya ve her yerde
sevgilisini aramış. Kışın ortasında, hiçbir çiçeğin açmaya cesaret edemeyeceği bir ortamda, aşkı ile baş başa kalabilmek ve ona sevgisini gösterebilmek için beklemiş, beklemiş, beklemiş…
Bir süre sonra ümidini yitiren çiçek, yaşadığı hayal kırıklığından dolayı boynunu eğmiş ve soğuğa daha fazla dayanamayarak ölmüş. O gün bugündür, karda açan ve sevgilisini bekleyen çiçeğe "Kardelen", sevgilisine sadık kalmayıp onu yarı yolda bırakan çiçeğe ise "Hercai" denmi
Hava soğuk ve dışarıda lapa lapa kar yağıyor. bir kafede buluşmuş, sohbet ediyoruz. Bulunduğumuz yer bir tel örgü kenarı. Sohbet güzel ilerliyor, eğleniyoruz. Ara ara çaylarımızı yudumluyoruz. Bir süre geçtikten sonra, soğuk dikkatimizi çekiyor. Sohbete ara veriyoruz. Kendimizi dışarıdaki o eşsiz tel örgü görüntüsünü seyretmekten alıkoyamıyoruz. Sonra benim aklıma hikayesini öğrendiğim Kardelen çiçeği geliyor. Gökyüzünden süzülerek yere inen karın hayali saflığı ile Kardelen çiçeği arasında bir bağlantı kuruyor zihnim. Gülümsüyorum. Kısa bir sessizlik… Çayımdan bir yudum daha alıyorum ve dönüp
şunları söylüyorum:
“Kardelen’in hikayesini senin sayende öğrendim. Buna vesile olduğun için teşekkür ederim.” Yüzümde hafif bir tebessüm oluşuyor, engel olamıyorum.peki kardelen kim ,ya hercayi gerçeğe takılıyor gözlerim nemi tel örgüler,gerisi bildiğiniz hikaye.
Sevgiyle kalın,
Hiç yorum yok